vrijdag 14 september 2007

Gasselte


criolloweekend 2007 in Gasselte

José en ik hadden om 14.00 in Gasselte afgesproken. In de rol van akela moest José natuurlijk op tijd zijn en ik zou voor de drank zorgen en dan moet je zeker op tijd zijn. Ik had bij mijn lokale kruidenier een afspraak dat ik zoveel als ik nodig vond mee kon nemen, het restant terug brengen en dan het verschil afrekenen. Onder het motto; beter te veel dan te weinig, had ik mijn auto barstens vol en kon ik er zelf nog net bij. Dit hield wel in dat José en ik een uur bezig geweest zijn alles een trap op te sjouwen. Daarna snel onze paarden opzadelen om nog gauw effe, voor de anderen komen, een ritje te maken. Tijdens het opzadelen begon het te regenen. Jammer maar geen probleem, want we hebben van die mooie grote waxcoat jassen. Eenmaal opgezadeld is het al weer droog. Jassen weer uit en ik bind hem achter op mijn zadel. Neem jij je jas mee, vraagt José! Ikke wel, antwoord ik. Ikke niet, zegt José, want het gaat toch niet meer regenen. 2 uur later zijn we terug en heb ik een verzopen kat naast me rijden. Nat tot aan het laatste draadje, want er was toch wel weer een druppie gevallen.
Karsten, Mariska, Maaike en Daniel zijn er inmiddels ook al en vlot er achteraan komt de grote veewagen van Raph het terrein oprijden met 8 paarden achterin. 6 criollos, 1 haflinger(Elly), 1 quarter horse(Suus, de enige echte cowboy in Ned. e.o.) Raph, Elly,Marieke, Suus en Hugo komen uit Brabant(Huybergen) en onderweg hebben ze, bij Rick in Wapserveen, de paarden van Wil en Sanne ook opgepikt. Wil is er al en Sanne komt morgenochtend. Het wachten is op Ton. Die komt uit de buurt van Nijmegen en meldt dat ie gigantisch in de file zit en dat het dus nog wel even duurt
De rest komt morgen.
We zitten in Gasselte op een groot paardencentrum en we hebben veel ruimte tot onze beschikking. Een groepsruimte met alles erop en eraan en iets van 7 slaapkamers waarop ieder 2 stapelbedden staan Goede douches en toiletten en voor de paarden een zeer grote weide. Hier vandaan rijden we zo het bos in. Alles prima
voor elkaar dus.
Rond 20.00 is Ton er dan eindelijk en gaan we als een speer het dorp in voor een hap eten. Na een paar keer nee te hebben gekregen, kunnen we gelukkig bij restaurant Wiemel aanschuiven. Het is inmiddels 21.00. Na de Wiemel steak en een Wiemel ijsje, waarbij Raph eerst aan de mijne begint(de hebbert), wiemelen we met een voldaan gevoel weer terug naar de manege.
Nog een borreltje, wat kletsen en dan slapen. We spreken af dat we de volgende dag rond 11.00 op pad gaan.

De brabantse mannenkamer is om 7.00 uur al wakker en tevens wekker voor de rest, want de knop staat alweer op dikke schik.Weinig uitslapen dus. Zitten we in ieder geval op tijd aan op tijd aan het ontbijt, welke is klaargezet door de eigenaar van de manege. Daarna op het gemakkie een beetje rondkijken en de paarden klaarmaken. Het is nog wel fris maar strak blauwe lucht.
Rond elleven gaan we dan met z`n veertienen op weg. Karsten is onze navigator, want dit is zijn streek. Je hebt in Drente Bartje, hunebedden, Cuby, Skik en dan heb je Karsten. .We gaan door een afwisselend landschap met de nodige meertjes, wat fijn is voor dorstige paarden en water brengt de mens altijd lol, haalt het kind in ons naar boven en bezorgd Raph natte voeten De paden zijn goed en doordat het geregend heeft aardig stevig en gelukkig geen stof. We gaan heel relaxed in afwisselende gangen en waar het kan even het gas erop. We gaan zo`n uur of 6 op pad, dus de paarden moeten hun energie wat spreiden.
Na 1½ uur komen we op de, door Karsten geplannende picknikplaats. Een telefoontje naar de manege en onze lunch wordt ter plekke geserveerd. Dat is wel heel luxe. Soep, broodjes, koffie, fris etc. De paarden hebben daar ook een mooi veld om te grazen. Karsten, goe gedaon jochie , zoals ze bij ons zeggen.
Na de lunch is ons volgende doel Grolloo. De bakermat van de blues in Holland De geboorteplaats van Cuby en de Blizzards. Bij de oudere jongere onder ons gaan belletjes rinkelen. Herman Brood speelde ook in deze groep. Voor mij is dit in ieder geval een stukje nostalgie, waar ik wel even heen wil.
Maaike en Daniel gaan na de lunch hun eigen weg weer richting Gasselte. Zes uur rijden is ze net even teveel. Pas de problëme. Ieder moet voor zichzelf uitmaken hoe en hoeveel men rijdt.
Grolloo is een mooi dorpje met prachtige boerderijen. Middenin het dorp maken we een stop voor een ijsje. Terwijl dat door wat mensen gehaald wordt ga ik even gauw op de foto met het borstbeeld van Harry (Cuby) Muskee. Dat is er dit jaar geplaatst.
Rond zes uur zijn we terug op de manege in Gasselte en hebben dan wel een biertje verdiend. Karien en vriendin(helaas ben ik je naam vergeten, sorry) waren ook gearriveerd en ondertussen hun eigen ritje gemaakt.
Er wacht ons een koud buffet. Dat is lekker en makkelijk. Je eet wat, je loopt wat, je kletst wat en je hoeft er ook niet bij te blazen. Ook Rick en Ellen zijn aangeschoven en zijn we nu met 18 personen. Het is een gezellige avond en als Hugo aan Raph vraagt die ene mop te vertellen is dat voor die twee het signaal om de moppentrommel open te trekken, waarbij de aanstekelijke lach van Hugo al genoeg is voor tranen op de wangen. Suus kan er trouwens ook wel wat van. Marieke vertelt dat dit elke zondag zo toe gaat als ze vaste prik met elkaar gaan rijden en eerst verzamelen in de kroeg van Elly. Om half elf is bij de mannen het kruit verschoten en gaan ze plat. Dat zijn hun lange brabantse nachten. Zo langzaam verdwijnt iedereen om beurten naar z`n koffertje en doe ik vòòr 12 uur het licht uit.

De zondag zijn we weer vroeg aan de ontbijt tafel en gaan we ook bijtijds op pad om ook weer bijtijds terug te zijn, omdat het voor de meesten nog een aardig stukje rijden is naar huis.
Rick en Ellen zijn er ook weer en deze keer hebben ze paarden meegenomen. Om half elf vertrekken we en Karsten heeft een hunebed uitgezocht, waar we volgens hem gaan steengrillen. M.a.w. lunchen.
Ook vandaag is het weer een zonnige dag en zelfs een ietsiepietsie warmer dan gisteren. Bofkonten dat we zijn. In een jaar tijd heb ik 4 criolloweekenden meegemaakt en altijd mooi weer. Zou het aan de paarden kunnen liggen.
De rit van vandaag is een stuk korter dan gisteren en met Karien erbij gaat het gas regelmatig naar de plank.
Raph zegt; als die er bij is, zie ik meestal alleen maar d`r kont. Volgens Karien komt dat door haar paard. Onrust en temperament enzo. Ik weet het niet. Het is mij nog niet helemaal duidelijk bij wie van de twee nou het temparement het meest aanwezig is. Maakt overigens niet uit, want het schiet wel op en ik hou er ook wel van.
Als we bij het hunebed arriveren, komt de lunch ook net aanrijden. Strakke planning. Met een volle maag en een heerlijk brandend zonnetje even onderuit tegen zo`n grote steen, maakt het weer moeilijk op te stappen. Het moet maar weer en wat is het leven toch erg af en toe.
We doen er nog 2 uur over om weer terug te zijn op de manege. Onderweg ontdekken Sanne en Wil dat, als je zijdelings op het paard zit, het veel gezelliger praat. Marieke heeft tot haar vreugde bemerkt dat haar nieuwe paard(stippelkont), na een onrustig begin, steeds rustiger wordt. Suus is nog steeds op zoek naar de diepste greppel, waar je doorheen kunt en Raph blijft proberen of zijn paard in een boom kan klimmen.


Rond 14.30 zijn we terug, drinken nog wat en gaat iedereen zich klaar maken voor de terugreis. José, Karsten en ik zijn de laatsten die rond 17.00 de manege in Gasselte verlaten.
Ik vond het weer een prima geslaagd weekend.
José bedankt voor de organisatie en Karsten bedankt voor de rondleiding door het Drentse

Zie de videó; http://www.youtube.com/user/hogematen#p/u/0/D6ETeccKImQ





hartelijke groeten, Paul

Geen opmerkingen: